Blog

Syndrom DDA

Co daje terapia alkoholowa?

Uzależnienie prowadzi nie tylko do stopniowego wyniszczania zdrowia psychicznego i fizycznego osoby chorej, lecz także ma silny wpływ na sytuację jego bliskich. Dla wielu osób terapia alkoholowa wydaje się być absolutną ostatecznością, a od przyznania się do problemu często powstrzymuje obawa przed stygmatyzacją i wykluczeniem. W praktyce zarówno leczenie odwykowe, jak i osoby, które go potrzebują, prezentują się diametralnie inaczej od obrazu zakodowanego w świadomości społecznej. Z niniejszego artykułu dowiesz się, na jakich aspektach skupia się terapia alkoholowa oraz w jaki sposób oddziałuje na człowieka.

 

Leczenie w ośrodku prywatnym – dlaczego wspomaga terapię alkoholową?

Uzależnienia często są ściśle związane z codziennymi rutynami oraz wypracowanymi nawykami. Z tego względu alkoholik leczony we własnym domu może mieć znacznie większe trudności w pokonaniu wewnętrznej potrzeby picia. Przebywanie w środowisku, gdzie konkretne miejsca, osoby, a nawet rytm dnia kojarzą się z nałogiem, może znacznie utrudnić wytrwanie w abstynencji. Terapia alkoholowa w ośrodku zamkniętym jest sposobem na zerwanie z dotychczasowymi nawykami, rutyną i wyeliminowanie z otoczenia czynników skłaniających do picia.

 

Warto pamiętać, że nie ma jednoznacznego momentu, w którym “należy” rozpocząć terapię alkoholową - nie można powiedzieć, że jest na nią za wcześnie lub za późno. Pierwszym krokiem zawsze jest moment, w którym osoba uzależniona uświadamia sobie, że ma problem i zaczyna szukać pomocy. Leczenie w placówce zamkniętej jest dopiero początkiem drogi, podczas której alkoholik pozna mechanizmy swojego nałogu oraz sposoby na radzenie sobie w różnych sytuacjach życiowych, pozostając w trzeźwości.

 

Terapia alkoholowa jako sposób na pobudzenie motywacji pacjenta

Zmiana środowiska to nie wszystko, co przynosi osobie uzależnionej pobyt w ośrodku. Warto pamiętać, że jednym z objawów choroby alkoholowej może być spadek samooceny i zaburzone poczucie własnej wartości, co utrudnia wytrwanie w abstynencji i troskę o własne zdrowie. Ważnym elementem leczenia odwykowego jest stałe wsparcie psychologów mające na celu przywrócenie właściwego samopoczucia oraz prawidłowego postrzegania własnej osoby.

 

Dla osób na terapii alkoholowej niezwykle pomocne może okazać się spotkanie innych pacjentów, którzy są dotknięci podobnymi problemami. Zajęcia grupowe i wspólne spędzanie czasu sprzyjają wzajemnemu zrozumieniu oraz wymianie doświadczeń. Poznanie historii innych osób oraz szczere rozmowy w nieoceniającej atmosferze często pomagają zyskać motywację do podtrzymania abstynencji i zbudować ponownie wiarę we własne możliwości.

 

Wiedza — niezbędny element leczenia uzależnień

Osoby cierpiące z powodu nałogu często nie są świadome mechanizmów, przez które coraz częściej sięgają po kieliszek, zachowań społecznych mogących przyczyniać się do rozwoju uzależnienia, a także technik radzenia sobie z problemami. Terapia alkoholowa ma za zadanie nie tylko pomóc pacjentowi uwolnić się od problemu, lecz także go zrozumieć. Jej długofalowym celem jest przekazanie choremu wiedzy na temat jego problemu, a także skutecznych narzędzi do radzenia sobie, stawiania granic i komunikowania swoich potrzeb.

 

Terapia odwykowa a pozostanie w abstynencji

Podczas leczenia w prywatnym ośrodku wracający do trzeźwości pacjent może stawiać sobie ambitne cele, planować przyszłość bez alkoholu i wyobrażać sobie, jak będzie wyglądał jego powrót do codzienności. Te oczekiwania nie zawsze znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości, dlatego ważnym elementem terapii alkoholowej jest przygotowanie osoby uzależnionej do tego, co stanie się po zakończeniu leczenia.

 

Podczas zajęć indywidualnych i grupowych w placówkach psychologowie poruszają również temat przygotowania się do rozpoczęcia samodzielnego życia w trzeźwości. Omawiają różne scenariusze oraz przedstawiają techniki radzenia sobie z potencjalnymi niepowodzeniami, które mogłyby być punktem zapalnym prowadzącym do powrotu do nałogu. Terapia alkoholowa z założenia oferuje przygotowanie pacjenta do opuszczenia ośrodka w taki sposób, aby zwiększyć jego szanse na utrzymanie abstynencji.

Powrót